Trackers of ETFs (Exchange Traded Funds) zijn geen traditionele beleggingsfondsen.

Trackers of ETFs zijn beleggingsfondsen die indices (zoals de BEL20-index) passief volgen. Dit wil zeggen dat ze een index zo goed mogelijk proberen nabootsen. Meestal gebeurt dit met behulp van geautomatiseerde handelscomputers.

ETFs en trackers proberen niet beter te presteren dan de markt. Dit staat in schril contrast met traditionele beleggingsfondsen. De populariteit van ETFs en trackers is te verklaren door het feit dat de meeste beleggingsfondsen de indexen toch niet verslaan.

Naast klassieke aandelenindexen kunnen ETFs of trackers ook gebruikt worden om grondstoffen, valuta of specifieke thema-indexen passief te volgen.

Trackers of ETFs kunnen echter wel afwijken van hun onderliggende index. Dit noemt men een tracking error. Je kan er hier meer over lezen.

De werkwijze van ETFs of trackers

ETF’s of trackers volgen zeer nauwkeurig een index omdat ze de exacte indeling van een index nabootsen.

Wanneer een aandeel bijvoorbeeld een 5% gewicht heeft in een index, dan zal de bijhorende ETF of tracker ook een 5% gewicht hebben in dat aandeel.

Wanneer een index zijn indeling verandert, dan zal de ETF ook zijn portefeuille anders moeten indelen.

Beleggers die in een ETF beleggen moeten dus niet langer zelf alle aandelen binnen een index kopen om een index te volgen. En ze moeten zich ook niet meer bekommeren omtrent al de veranderingen die zich binnen een index voordoen.

Hoe ETFs of trackers aankopen?

ETF’s of trackers kunnen simpelweg via een broker aangekocht worden tegen de reguliere tarieven die gelden voor aandelentransacties. Hierdoor zijn ze zeer populair bij particuliere beleggers.

Kosten

Trackers en ETFs staan bekend voor hun lage beheerskosten, aangezien de beheerders van de ETFs of trackers geen actief beheer moeten uitoefenen.

Vanguard is de prijsbreker binnen de ETF- en trackermarkt. De beheerskosten kunnen al zo laag zijn als 0,05%. Bij gewone beleggingsfondsen bedraagt de beheerskost al snel meer dan 2%.

Populaire trackers/etfs

De meest gekende ETFs en trackers zijn de ETFs en trackers die de grote indexen volgen. Denk maar aan trackers of ETfs die de S&P 500 index of de Dow Jones index volgen.

Nadelen

Beleggers die in ETFs en trackers beleggen behalen altijd een rendement dat ongeveer gelijk is aan die van de onderliggende index. Men kan dus niet beter presteren.

Vaak ligt het rendement ook iets onder dat van de onderliggende index door de aankoop- en verkoopkosten die het fonds steeds moet maken wanneer de index zijn indeling verandert.

Wanneer je een index volgt dan krijg je ook automatisch blootstelling aan bedrijven die je misschien anders niet zou kopen.

Bovendien zijn niet alle ETFs aan elkaar gelijk. Sommige ETFs werken volgens “fysieke replicatie” en andere werken dan weer met “synthetische replicatie”.

Een ETF die fysieke replicatie gebruikt koopt vrijwel alle aandelen, of obligaties, die deel uitmaken van de benchmarkindex om de prestatie van de index te repliceren.

Deze aanpak heeft als voordelen transparantie en eenvoud, maar als nadeel dat de kosten en tracking error veelal hoger zijn in vergelijking tot fondsen met synthetische replicatie.

Een ETF met synthetische replicatie maakt gebruik van complexe financiële instrumenten zoals swapovereenkomsten om het rendement van een index te leveren. Hierdoor ontstaat een risico voor de belegger omdat er tegenpartijen bestaan die misschien niet aan hun verplichtingen kunnen voldoen. De tracking error van synthethische ETFs is meestal wel lager omdat er geen echte aankopen en verkopen gebeuren.