De Sharpe Ratio is een meting van de naar risico gecorrigeerde prestatie van een investerings- of handelsstrategie.
Een hoog rendement behalen wil namelijk niet zeggen dat men daarom met gezond verstand gehandeld heeft. Indien men te veel risico neemt om hoge rendementen te behalen, dan is dat vaak slechter dan iets minder rendement te behalen, maar dan op een verantwoorde manier.
De Sharpe Ratio wordt dus gebruikt om te berekenen in hoeverre het extra rendement het extra risico compenseert.
Investeerders hebben dan ook een voorkeur voor investeringen met een hoge Sharpe Ratio. Dit wil namelijk zeggen dat er veel extra rendement behaald is voor het additionele risico. Indien de Sharpe Ratio laag is, dan indiceert dit dat er extra risico genomen is voor niets.
Het berekenen van de Sharpe Ratio
De Sharpe Ratio werd ontwikkeld door de nobelprijswinnaar William Sharpe.
De Sharpe Ratio over een bepaalde periode wordt berekend door de geännualiseerde performance van een fonds te berekenen, daarvan de risicovrije voet (het rendement op staatsobligaties of een spaarboekje) over dezelfde periode af te trekken en de uitkomst vervolgens door de standaarddeviatie van de performance van het fonds te delen.
Om de Sharpe Ratio zelf te berekenen moet je al een redelijke goede basiskennis wiskunde hebben. Bovendien moeten beleggers toegang hebben tot accurate informatie van het fonds. Meestal berekenen beleggers dus niet zelf de Sharpe Ratio, maar maken fondsen hun Sharpe Ratio bekend.
De Sharpe Ratio wordt meestal gebruikt om de prestaties van twee vergelijkbare fondsen te beoordelen.
