Wanneer men tijdens het beleggen spreekt over allocatie, dan gaat het over het spreiden van het kapitaal op een manier zodat er voor de belegger een goede verstandhouding is tussen risico en gewenste return.

Hoeveel moet je in aandelen beleggen?

De normale wijsheid omtrent allocatie van geld heeft vooral te maken met de leeftijd van de belegger.

Hoe jonger de belegger, hoe meer risico hij kan nemen en hoe meer tijd hij heeft om te wachten tot zijn aandelen doen wat hij verwacht dat ze gaan doen (liefst stijgen).

Om te bepalen hoeveel van je vermogen je mag alloceren in aandelen, kan je je leeftijd aftrekken van het getal 110.

Dus indien je 30 jaar oud bent, dan zou het goed zijn om bijvoorbeeld 80% van je portefeuille in aandelen te beleggen.

Maar als je 60 jaar oud bent, dan is het best om maar 50% van je vermogen in aandelen te beleggen.

Uiteraard is dit maar een eenvoudig regeltje. Iedere belegger is anders en heeft een andere appetijt voor risico. Als je als belegger meer risico durft nemen, dan mag je meer van je kapitaal in aandelen beleggen.

Bovendien is er ook een risicoverschil tussen bepaalde aandelen. Niet alle aandelen dragen eenzelfde risico.

Kortom: de perfecte allocatie van je vermogen hangt dus af van verschillende variabelen. Er is geen eenvoudig antwoord.

Hoeveel moet je aanhouden in cash?

Bij het bepalen van je ideale allocatie, moet je er wel rekening mee houden dat je nooit cash te kort komt om je dagelijkse uitgaven te dekken.

Het zou namelijk jammer zijn dat je bepaalde beleggingen moet verkopen op een slecht moment (wanneer de koersen laag staan) omdat je in geldnood komt.

Experts raden meestal aan om minstens 6x het bedrag dat je maandelijks nodig hebt om rond te komen in cash op je rekening laat staan. Op die manier kan je perfect omgaan met onvoorziene omstandigheden zonder dat je een van je beleggingen moet verkopen.