Weegt ESG op waardering olie- en gassector?

Het is me wat het afgelopen jaar. Overal waar een fondsbeheerder of grote institutionele belegger komt spreken, vallen de drie magische letters… ESG (Environmental, Social en Governance). Concreet betekent dit dat veel geld zowel op de aandelen- als de obligatiemarkten naar bedrijven wordt versast die ESG hoog in het vaandel dragen. Ondernemingen die niet onder de ESG-noemer vallen krijgen evenwel de roe. Een belangrijk, recent zichtbaar geworden, gevolg is dat olie-en gasbedrijven ondanks de hoge olie- en gasprijzen worden gemeden.

Scheeftrekking

De grafiek hieronder zet deze stelling perfect in de verf. Terwijl de olieprijs voor het eerst in 7 jaar boven de 80 USD per vat is gestegen en de gasprijzen door het dak gaan, staan aandelen uit de Amerikaanse olie- en gassector zelfs niet op de helft van het niveau van toen de olieprijs voor het laatste 80 USD aantikte. De Amerikaanse oliegroep Exxon Mobil zag bijvoorbeeld zijn marktkapitalisatie van 400 miljard USD in 2014 naar zo’n 260 miljard USD vandaag zakken. En dit geldt niet alleen voor Amerikaanse bedrijven uit de sector maar ook voor Europese of Aziatische sectorgenoten: het is een globaal fenomeen. Toch wel zeer opmerkelijke vaststellingen.

Het is een feit dat olie- en gasbedrijven de voorbije jaren niet uitblonken in sterk management en het creëren van aandeelhouderswaarde, waardoor veel beleggers de handdoek in de ring gooiden en naar meer lucratieve marktsegmenten uitweken. Maar het grote verschil, zoals te zien in de grafiek hierboven, kan toch niet uitsluitend met deze elementen worden verklaard.

ESG zorgt voor uitstap

Er is meer. Vandaag kan men er niet omheen dat aandelen uit de olie- en gassector als de pest door institutioneel geld worden gemeden omdat er een geurtje aanhangt. Niemand wil nog gezien worden als belegger in fossiele brandstoffen, ook al is de vraag van een volop herstellende wereldeconomie naar fossiele brandstoffen (bij gebrek aan duurzame energie) nog altijd ontembaar en zien we de prijzen ervan door het dak gaan. Er zijn weinig voorbeelden uit het verleden van sectoren die uitstekend boeren en op zo weinig beleggersinteresse kunnen rekenen. Institutionele beleggers zoals pensioenfondsen en verzekeraars gooien het over een andere boeg en trekken volop de groene en duurzame kaart. Alleen al in 2020 vloeide er volgens researchbureau Morningstar 1650 miljard USD naar ESG-beleggingen.

En wat nu gedaan? Moet men als kleine belegger ook fossiele brandstoffen en olie- en gasmultinationals mijden? Vandaag is dat geen gemakkelijke discussie, vooral omdat er zoveel emotie in verweven zit. Klimaatverandering moet worden bestreden, dat is een feit maar het betekent niet dat men zomaar alle fossiele brandstoffen van vandaag op morgen kan uitschakelen en alle bedrijven uit de sector moet mijden. De kans is trouwens groot dat de olieprijs nog verder stijgt want de voorbije jaren is er in vergelijking met vorige decennia weinig geïnvesteerd in exploratie, een aanbodtekort valt niet uit te sluiten.

Een belegging in de olie- en gassector, bijvoorbeeld via een ETF, kan veel opleveren indien de prijs verder oploopt. En tegelijk kan je als aandeelhouder in de sector of in een specifiek bedrijf op het beleid wegen, iets wat snel wordt vergeten. Dus beter van binnenin voor verandering zorgen dan langs de zijlijn staan roepen!