Ah nee, niet weer

De Belgische regering heeft een nieuw akkoord gesloten rond de begroting van 2018 en natuurlijk mocht de belegger (en de beurstaks) als citroen niet ontbreken. Maar we moeten eerlijk zijn, voor het eerst sinds lang was er ook wat lekkers.

Het eeuwige slachtoffer als de regering geld nodig heeft om de budgettaire eindjes aan elkaar te knopen is de beurstaks. Dat was ook nu weer het geval en deze keer heeft ze er echt wel een lap op gegeven: vanaf 2018 bedraagt de beurstaks 0,35% tegenover 0,27% nu. Elke keer u dus koopt en verkoopt gaat er 0,08% meer naar vadertje staat. Reken het zelf maar even uit hoeveel u extra gaat kosten en haal maar uw rekenmachine boven als u enkele transacties per maand doet.

Op 5 jaar tijd hebben verschillende regeringen (van divers pluimage, zowat alle partijen kwamen aan bod) die taks samen 4 keer verhoogd. Eind 2011 bedroeg ze nog 0,17%. Een verdubbeling op 5 jaar tijd: als u dat met uw aandelenportefeuille kunt doen dan bent u een begenadigd belegger en zouden we u graag leren kennen! De beurstaks is een gemakkelijk slachtoffer omdat een verhoging ervan, als u het transactie per transactie bekijkt, eigenlijk niet opvalt. Voert u een order uit van €2500 dan gaat u dat vanaf 2018 €8,75 aan beurstaks kosten tegenover €6,75 nu, een stijging van €2. Niet om van achterover te vallen. En hoe u ook draait of keert mensen komen daar niet voor op straat.

We vinden toch stilaan dat deze citroen voldoende is uitgeperst. De beurstaks ligt immers hoger dan de transactiekost. Als dat gebeurt dan zit er toch iets fundamenteel fout. Op een transactie van €2500 op de beurs van Brussel rekent BinckBank (willekeurig gekozen) €7,25 aan terwijl de staat, die nota bene de voorbije jaren bitterweinig heeft gedaan om de beurs en alles errond te verbeteren, zomaar €8,75 moet krijgen. Begrijpt u dat nog?

Daarnaast zijn er nog extra beleggingsmaatregelen genomen. Zo moet iemand met een effectenrekening waar meer dan half miljoen euro aan effecten opstaat een jaarlijkse toeslag van 0,15% betalen. De meesten onder u hebben waarschijnlijk geen dergelijke grote portefeuille dus vallen niet onder deze nieuwe regeling. We weten nu al dat de ingreep weinig zal opbrengen. Veel kapitaalkrachtigen hebben rekeningen in het buitenland en er bestaat nog zoiets als spreiden over verschillende effectenrekeningen. Is dat laatste het geval dan moet de belastingplichtige op zijn belastingbrief aangeven dat hij verschillende rekeningen heeft. En zoals u weet vullen alle Belgische belastingplichtigen zeer nauwgezet hun aangifte in (ahum). Deze 0,15% is een kosmetische ingreep die vooral voor politieke doeleinden kan gebruikt worden. De achterban van de christendemocraten (CD&V), die al jaren het vel van het ‘grootkapitaal’ wil, is weer zoet gehouden.

De eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat er ook een voordeel (u leest het inderdaad goed) voor de kleine Belgische belegger uit de bus is gekomen. Op de eerste schijf van €627 aan brutodividend mag men de roerende voorheffing van 30% (die de voorbije jaren ook al enorm is gestegen) terugvorderen, goed voor een bedrag van €188. Daarmee kan men al heel wat extra transacties met een hogere beurstaks uitvoeren. Maar u moet deze taks wel eerst zelf betalen en pas een jaar later, via de belastingaangifte, kunt u die terugkrijgen onder de vorm van lagere belastingen.

Politici maken er een echt kluwen van en elke keer ze een akkoord moeten maken, komen er grondige aanpassingen en extra belastingen (zoals de taks op de effectenrekening). Een evolutie die we ten zeerste betreuren, net als het eeuwige verhogen van de beurstaks. Wat dit laatste betreft moeten onze regeringsleden toch stilaan op hun passen beginnen tellen. Er komt een moment wanneer de beurstaks te hoog zal liggen en contraproductief zal beginnen werken. En dat zal zeker het geval zijn wanneer de beurzen het wat minder goed zouden gaan doen. We kunnen rustig stellen dat we gevaarlijk dicht tot dat punt zijn genaderd.

Het goede nieuws is wel dat het weer een jaartje zal duren vooraleer de belegger opnieuw in zicht komt als fiscale boksbal én dat vooral een meerwaardebelasting (definitief of voor even?) van de baan is. Dit laatste zou BeursBrink (en het rendement op uw portefeuille) een serieuze klap toebrengen want de interesse in beleggen zakt dan in elkaar als een pudding, zoals we in 2016 hebben gezien.

En dan nog dit. Onze Nederlandse abonnees moeten zich realiseren dat hun beleggende zuiderburen stilaan het noorden aan het verliezen zijn. Misschien is geen regering beter dan een trigger happy (belastende) regering…